Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ostrołęce

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lutego 2021 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński

Protokolant: sekr. sądowy Monika Grodzka

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2021 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. KRS (...)

przeciwko

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą
w W. KRS (...)

o zapłatę 4 083,00 zł

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna
z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. kwotę 4 057,59 zł (cztery tysiące pięćdziesiąt siedem złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

3 719,34 zł od dnia 11 września 2019 roku do dnia zapłaty;

338,25 zł od dnia 12 października 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  tytułem zwrotu kosztów procesu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 291,53 zł, w tym kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

4.  nakazuje zwrócić powodowi (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrołęce kwotę 25,47 zł (dwadzieścia pięć złotych czterdzieści siedem groszy) tytułem zwrotu części niewykorzystanej zaliczki uiszczonej przez powoda w poczet wynagrodzenia biegłego.

Sędzia

Rafał Rogiński

Sygn. akt V GC 70/20

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. w pozwie skierowanym przeciwko (...) Spółka Akcyjna
w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 4 082,18 zł wraz
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 3 743,93 zł od dnia 13 sierpnia
2019 r. do dnia zapłaty i od kwoty 338,25 zł od dnia 12 października 2019 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 08 sierpnia 2019 r. w wyniku zdarzenia komunikacyjnego doszło do uszkodzenia pojazdu marki (...)
o nr rej. (...) należącego do A. B.. Sprawca zdarzenia miał zawartą z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Pozwany tytułem szkody wypłacił na rzecz poszkodowanego kwotę 3 133,65 zł brutto.

Powód nabył od następców prawnych poszkodowanego wierzytelności przysługujące im wobec pozwanego.

W dniu 05 grudnia 2019 r. wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu. Od nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany argumentował, że powód nie udowodnił faktu naprawy pojazdu jak również, iż powód nie wykazał aby koszty naprawy w żądanej wysokości rzeczywiście zostały poniesione. Ponadto pozwany podniósł, że aby zminimalizować szkodę zaproponował poszkodowanemu zorganizowanie naprawy samochodu w warsztacie należącym do Sieci Naprawczej (...). Pozwany zakwestionował również domaganie się przez powoda zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 08 sierpnia 2019 r. doszło zdarzenia komunikacyjnego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki (...) nr rej (...) będący własnością A. B.. Sprawca zdarzenia miał zawartą umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z (...) Spółka Akcyjna w W.. Przedmiotowa szkoda została zgłoszona przez poszkodowanego pozwanemu i zarejestrowano ją pod numerem (...). Na mocy decyzji
z dnia 12 sierpnia 2019 r. wypłacono poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 3 133,65 zł.

Poszkodowany uznając, że odszkodowanie zostało zaniżone w dniu 02 września 2019 r. zawarła z (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w L. umowę cesji wierzytelności przysługującej mu wobec sprawcy szkody i ubezpieczyciela. W dniu 17 września 2019 r. (...) Spółka
z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w L. zawarł
z powodem umowę cesji przelewu wierzytelności nabytych od poszkodowanego.

Powód zlecił firmie (...) sporządzenie kalkulacji naprawy celem wyliczenia kosztów naprawy pojazdu. Koszt sporządzenia kalkulacji wyniósł 338,25 zł

Wezwaniem do zapłaty z dnia 04 października 2019 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 4 082,18 zł. Pozwany pismem z dnia 14 października 2019 r. poinformował powoda, o tym że w jego ocenie odszkodowanie odpowiada stracie powstałej w majątku osoby poszkodowanej oraz, iż nie znajduje podstaw do zwrócenia kosztów sporządzenia kosztorysu naprawy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: pisma (...) z dnia 12.08.2019 r. k 13, umowy cesji wierzytelności z dnia 02.09.2019 r. k 14-15, umowy przelewu wierzytelności z dnia 17.09.2019 r. k 16, kalkulacji naprawy k 18-21, faktury k 21, wezwania do zapłaty k 22-23, pisma (...) k 24,
akt szkody na płycie CD k - 40.

Sąd zważył co następuje

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

W przedmiotowej sprawie sporna była kwota przysługująca powodowi z tytułu naprawienia szkody powstałej w wyniku wypadku komunikacyjnego oraz obowiązek poniesienia kosztów sporządzonej kalkulacji naprawy.

Na podstawie art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Fundusz Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz.1152 ze zm.) obowiązkowym ubezpieczeniem objęta jest odpowiedzialność cywilna posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Z art. 34 ust.1 i art. 36 ust. 1 w/w ustawy wynika, że odszkodowanie, które zakład ubezpieczeń, w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zobowiązany jest wypłacić poszkodowanemu, ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej, jeżeli są oni zobowiązani do odszkodowania za szkodę wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawała sama odpowiedzialność pozwanego za sprawcę szkody. Pozwany podnosił jednak, że w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił odszkodowanie, a powód nie wykazał aby koszty naprawy
w żądanej wysokości rzeczywiście zostały poniesione. Ponadto pozwany argumentował, że oferował poszkodowanemu naprawę pojazdu w warsztatach z nim współpracujących.

W ocenie Sądu należne poszkodowanemu odszkodowanie powinno odpowiadać niezbędnym i ekonomicznie uzasadnionym kosztom naprawy pojazdu a jedynym kryterium ustalenia wysokości odszkodowania jest koszt należycie wykonanej naprawy niezależny od tego czy pojazd został faktycznie naprawiony a jeżeli został to za jaką kwotę. Stanowisko takie znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie czemu wyraz dał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 20 lutego 2019 r.
( Sygn. akt III CZP 91/18 ) oraz uzasadnieniu wyroku z dnia 12 kwietnia 2018 r.
( Sygn. akt II CNP 41/17 ).

Z treści § 1 pkt 1 umowy cesji wierzytelności z dnia 02 września 2019 r. wynika, że w ocenie poszkodowanego wypłacone przez ubezpieczyciela odszkodowanie zostało zaniżone. Dowodem potwierdzającym ten fakt jest opinia biegłego w której biegły wskazał wysokość kwoty niezbędnej do naprawy uszkodzonego pojazdu. W ocenie Sądu sporządzona opinia jest rzetelna, wyczerpująca i nie ma jakichkolwiek podstaw do jej zakwestionowania. Na uwagę zasługuje również fakt, że strony nie złożyły żadnych zastrzeżeń do tej opinii.

Biegły odpowiadając na postawione pytania wskazał, że koszt naprawy samochodu (...) ustalony w systemie (...) na miesiąc i rok powstania szkody ( szkoda z dnia 08.08.2019 r. ), przy użyciu części oryginalnych z logo producenta pojazdu i stawki 100,00 zł netto za roboczogodzinę stosowanej w 2019 r. przez nieautoryzowane warsztaty napraw w miejscu zamieszkania poszkodowanego wynosił 5 571,54 zł netto a z podatkiem VAT 6 852.99 zł. Co należy podkreślić to to, że wysokość kosztów naprawy wskazanych przez biegłego odbiega tylko
w niewielkim stopniu od wysokości kosztów podanych w dołączonej do pozwu kalkulacji naprawy ( różnica to kwota 24,60 zł ).

Zdaniem Sądu tylko naprawa pojazdu przy użyciu oryginalnych części z logo producenta powoduje przywrócenie pojazdu do stanu w jakim się znajdował przed zaistnieniem zdarzenia powodującego szkodę, gdyż z opinii biegłego wynika,
że naprawa samochodu powinna być dokonana z użyciem części oryginalnych z logo producenta pojazdu ( k 5 opinii ).

Sąd nie podzielił również stanowiska pozwanego, kwestionującego zasadność wydatków poniesionych przez powoda na opinię rzeczoznawcy. W uchwale z dnia
02 września 2019 r. ( Sygn. akt III CZP 99/18 ) Sąd Najwyższy stwierdził, że ,,poszkodowanemu oraz cesjonariuszowi roszczeń odszkodowawczych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zwrot kosztów tzw. prywatnej opinii ( ekspertyzy ) rzeczoznawcy, jeżeli jej sporządzenie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania.

Zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie powód bez prywatnej ekspertyzy miałby problem z określeniem wysokości żądanej kwoty a nawet mógłby mieć wątpliwości co do celowości wniesienia powództwa. Tak więc mając na uwadze treść zacytowanej uchwały Sąd uznał, zasadność domagania się przez powoda od pozwanego kwoty 338,25 zł z tytułu wydatków poniesionych na sporządzenie prywatnej ekspertyzy.

Powództwo zostało oddalone tylko co do kwoty stanowiącej różnicę kosztów naprawy wskazanych w opinii biegłego a kosztów określonych w prywatnej ekspertyzie dołączonej do pozwu ( kwota 24,60 zł ) oraz w zakresie części okresu za który powód domagał się odsetek od kwoty 3 743,93 zł ( zamiast od 13 sierpnia
2019 r. zasądzono odsetki od 11 września 2019 r.).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 i 100 k.p.c. Ponieważ powód uległ tylko co do nieznacznej części swego żądanie to zasądzono obowiązek zwrotu wszystkich kosztów od pozwanego. Na koszty procesu w sprawie, poniesione przez stronę powodową składają się opłata od pozwu w wysokości
400,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 900,00 zł oraz uiszczona zaliczka w poczet wynagrodzenia biegłego z której wypłacono biegłemu kwotę 974,53 zł. Sąd nakazał również zwrócić powodowi kwotę 25,47 zł uiszczoną tytułem zaliczki w poczet wynagrodzenia biegłego, która nie została wykorzystana.

Sędzia Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)