Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ostrołęce

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2019 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński

Protokolant: sekr. sądowy Monika Grodzka

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2019 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

M. K.

przeciwko

(...) Spółka Akcyjna w S.

o zapłatę 2 337,96 zł

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w S. na rzecz powoda M. K. kwotę 2 337,96 zł (dwa tysiące trzysta trzydzieści siedem złotych dziewięćdziesiąt sześć groszy) z odsetkami ustawowymi od dnia 16 lutego 2018r. roku do dnia zapłaty;

2.  tytułem zwrotu kosztów procesu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.034,00 zł, w tym kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

Sędzia

Rafał Rogiński

Sygn. akt V GC 532/19

UZASADNIENIE

Powód M. K. w pozwie skierowanym przeciwko (...) S.A. w S. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 2.337,96 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 lutego 2018 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu w tym kosztami zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 19 grudnia 2017 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki (...) o nr (...). W wyniku zdarzenia pojazd uległ szkodzie całkowitej a na czas likwidacji szkody poszkodowany wynajął od powoda pojazd zastępczy.

W dniu 19 grudnia 2017 r. poszkodowany zawarł z powodem umowę cesji prawa do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego, holowania i parkingu. Pozwany decyzją z dnia 26 stycznia 2018 r. przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 1 194,60 zł brutto weryfikując stawkę najmu pojazdu zastępczego oraz koszty holowania i usług dodatkowych.

W dniu 28 maja 2019 r. wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu. Od nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, że w jego ocenie zastosowana w umowie stawka czynszu za wynajem auta zastępczego jest zawyżona. Pozwany podniósł również, że poszkodowany nie skorzystał z oferty wynajęcia pojazdu zastępczego w cenie niższej proponowanej mu przez pozwanego. Ponadto pozwany podważył skuteczność umowy cesji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 19 grudnia 2017 r. doszło kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki (...) o nr rej (...) będący własnością P. C.. Sprawca zdarzenia miał umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w pozwanym (...) S.A.
w S.. Przedmiotowa szkoda została zakwalifikowana jako szkoda całkowita. Pojazd poszkodowanego był holowany z miejsca postoju do miejsca wskazanego przez poszkodowanego. Poszkodowany z uwagi na uszkodzenie jego pojazdu od dnia 19 grudnia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. korzystał z pojazdu zastępczego na podstawie umowy i protokołu najmu samochodu zawartej w dniu 19 grudnia 2017 r.
z powodem. Poszkodowany wynajął samochód marki (...). Dobowa stawka wynajmu tego samochodu wynosiła 155,00 zł netto/190,65 zł brutto za dobę.

W dniu zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego tj. 19 grudnia 2017 r. powód
( cesjonariusz ) zawarł z poszkodowanym ( cedentem ) umowę cesji wierzytelności przysługującej z tytułu szkody o nr (...). Na mocy tej umowy cedent przeniósł swoją wierzytelność na cesjonariusza z tytułu wyżej wymienionej szkody wobec dłużników tj. sprawcy szkody oraz jego ubezpieczyciela (...) S.A. w S. w części obejmującej zwrot kosztów holowania pojazdu cedenta do wskazanego przez niego miejsca, zwrot kosztów korzystania z samochodu zastępczego oraz zwrotu kosztów parkingu strzeżonego cedentowi.

Za wykonaną usługę najmu pojazdu zastępczego parkingu i holowania powódka wystawiła w dniu 31 grudnia 2017 r. na rzecz poszkodowanego fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę 3 532,56 zł brutto. Wynajem pojazdu zastępczego obejmował okres 12 dni po stawce 155,00 zł netto/190,65 zł brutto za dobę.

Pismem z dnia 12 stycznia 2018 r. zatytułowanym ,,zgłoszenie roszczenia” pełnomocnik powódki wezwał (...) S.A. w S. do zapłacenia kwoty 3 532,56 zł brutto zgodnie z fakturą (...). W odpowiedzi pismem z dnia 26 stycznia 2018 r. pozwany poinformował powódkę o przyznaniu dopłaty do odszkodowania w wysokości
1 194,60 zł brutto. Ubezpieczyciel wyjaśnił, że dokonano weryfikacji kosztów holowania z kwoty 1 170,96 zł do kwoty 88,80 zł a stawki dobowej za wynajęcie pojazdu zastępczego z 190,65 zł brutto do 86,00 zł brutto.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów:

umowa i protokół najmu samochodu wraz z ogólnymi warunkami najmu i cennikiem
k 9-11, zlecenie holowania k - 12,13, umowa cesji k -14, oświadczenie k- 15, faktura k – 16, zgłoszenie roszczenia z potwierdzeniem odbioru k 17-19, pismo (...)
k – 20, 21, zeznań świadków P. C. k - 95 i A. K.
k - 96.

Sąd zważył co następuje

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Pozwany (...) S.A. w S. nie kwestionował co do zasady swojej odpowiedzialności związanej z przedmiotową szkodą ani zasadności skorzystania przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego jak również okresu korzystania z tego pojazdu. Sporna była wysokość wynagrodzenia
z tytułu najmu pojazdu zastępczego i stawka za holowanie uszkodzonego pojazdu.

Przede wszystkim Sąd nie podzielił argumentacji pozwanego co nieważności umowy cesji.

Na podstawie art. 509 § 1 k.c wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią ( przelew ) chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Umowa cesji w niniejszej sprawie stanowi sposób zapłaty za koszty najmu pojazdu zastępczego co jest nie tylko dopuszczalne ale również korzystne dla poszkodowanego więc umowa najmu stanowi causę dla umowy cesji wierzytelności. Nie można więc mówić o sprzeczności umowy przelewu z naturą stosunku jaki powstał na skutek szkody czy naruszenia zasad współżycia społecznego. Zdaniem Sądu z treści umowy cesji wynika strony że jej stronny w prawidłowy sposób oznaczyły wierzytelność.

Zgodnie z treścią art. 436 k.c. w zw. z art. 435 k.c. samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Na podstawie art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Fundusz Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz.1152 ze zm.) obowiązkowym ubezpieczeniem objęta jest odpowiedzialność cywilna posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Z art.34 ust.1 i art.36 ust. 1 w/w ustawy wynika, że odszkodowanie, które zakład ubezpieczeń, w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zobowiązany jest wypłacić poszkodowanemu, ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej, jeżeli są oni zobowiązani do odszkodowania za szkodę wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu.

Stosownie do art. 361 k.c. do poniesionej przez poszkodowanego szkody należy zaliczyć także koszty wynajęcia samochodu zastępczego dla poszkodowanego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 25 sierpnia 2017 r. (sygn. akt III CZP 20/17, Legalis nr 1651540) wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawała sama zasadność korzystania
z pojazdu zastępczego jak i okres tego korzystania oraz konieczność holowania pojazdu. Sporna była wysokość stawki za najem i holowanie.

Pozwana nie wykazała aby przedstawiła poszkodowanemu ofertę najmu pojazdu zastępczego tym bardziej aby poszkodowany tę ofertę bezpodstawnie odrzucił.
W imieniu poszkodowanego szkodę zgłosił pracownik powódki. Pracownik ten przesłuchany w charakterze świadka wyjaśnił w jaki sposób odbywał się kontakt
z pozwanym. Z jego zeznań wynika, że pozwany nie przedstawił poszkodowanemu warunków najmu pojazdu zastępczego w sposób pozwalający zakwalifikować informacje podane przez pozwanego jako realna ofertę tj. wskazującą precyzyjnie warunki na jakich poszkodowany mógłby wynająć pojazd zastępczy.

W świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017 r. III CZP 20/17 warunkiem uznania, że wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu - są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych – jest wykazanie że ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione. Z treści tej uchwały wynika, że pierwszym i koniecznym warunkiem rozważenia zasadności kosztów poniesionych ponad te, które wskazał ubezpieczyciel jest złożenie propozycji najmu pojazdu zastępczego przez ubezpieczyciela.

Aby możliwe było uznanie oferty pozwanego za prawidłowo złożoną propozycje najmu pojazdu zastępczego oświadczenie ubezpieczyciela musi zawierać pewne elementy, które pozwolą jego adresatowi podjąć działania w celu minimalizacji szkody. Z zeznań świadka, który kontaktował się z pozwanym wynika że informacje przedstawione przez pozwanego były bardzo ogólne. Nie można więc uznać, że ubezpieczyciel przedstawił poszkodowanemu konkretną ofertę najmu pojazdu zastępczego.

Odnosząc się do zarzutu pozwanego o zawyżeniu stawki za holowanie pojazdu to stwierdzić należy, że zgodnie art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Podobnie art. 232 k.p.c. stanowi, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. Należy to rozumieć w ten sposób, że strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18.01.2012 r. w sprawie I ACa 1320/11).

Sąd uznał, że pozwany tylko zakwestionował wysokość stawki za holowanie ale nie wykazał przy pomocy jakichkolwiek dowodów, że przyjęta przez powoda stawka jest zawyżona.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc. Na koszty procesu w sprawie, poniesione przez stronę powodową składają się opłata od pozwu
w wysokości 117,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 900,00 zł ( zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie )

Sędzia Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)